نویسنده: حامد میر، روزنامه نگار، نویسنده و تحلیل گر معروف پاکستانی.
لینک مقاله: https://jang.com.pk/news/۹۱۵۵۸۸
ولتر فیلسوف و نویسنده معروف فرانسوی بود و نوشته های وی نقش اساسی در ریختن پایه های انقلاب فرانسه داشتند. وی به مردم فرانسه جرأت داد تا در مورد حاکمان قدرتمند خود و کلیسای کاتولیک سوالاتی را مطرح کنند و به همین دلیل بارها به زندان رفت. در سال ۱۷۳۶، ولتر نمایشنامی برای سریالی نوشت که درباره حضرت محمد (ص) بود و برخی از عبارات آن کفرآمیز بودند. طرفداران وی چنین تصور کردند که ولتر می خواهد با انتقاد از حضرت محمد (ص) در حقیقت برای تحریک کردن جمعیت مسیحی فرانسه علیه کلیسا تلاش کند، اما در همین روزها، ولتر کتاب هنری دو بولوار، نویسنده فرانسوی را درباره پیامبر اسلام (ص) خواند و نظر خود را تغییر داد و سپس صراحتاً تحمل مذهبی پیامبراکرم (ص) را در نوشته های خود تائید کرد. گوته شاعر و نویسنده معروف آلمانی از دیدگاه های ولتر در مورد پیامبر اسلام(ص) بسیار تحت تأثیر قرار گرفت و صراحتا به عظمت پیامبر اسلام(ص) اعتراف کرد و این اعتراف وی باعث شد، علامی محمد اقبال لاهوری، شاعر شرق و فیلسوف بزرگ طرفدار گوته شود. اسلام دوستی ولتر و گوته مورد انتقاد گسترده ای قرار گرفت و مطالب کفرآمیز در فرانسه و آلمان برای نپذیرفتن نظرات آن ها نگاشته شد، اما با وجود این مطالب کفرآمیز، نور چراغ اسلام همچنان در سراسر جهان گسترش یافت. همچنین در هندوستان متحده،(قبل از استقلال پاکستان) نیز برخی از افراط گرایان هندو کتاب هایی علیه پیامبر اکرم (ص) نوشتند که باعث ایجاد ناآرامی و حرکت نهضت پاکستان شدند و این حرکت آغاز شد. در سال ۱۹۲۷، راجپال، ناشر هندو در لاهور، کتاب کفرآمیز درباره پیامبر اکرم(ص) منتشر کرد و به دلیل اعتراضات مسلمانان، پرونده ای علیه راجپال تشکیل شد و دادستان شهر لاهور وی را به شش ماه به زندان محکوم کرد، اما کنور دلیپ سینگ، قاضی دیوان عالی لاهور راجپال را آزاد کرد. مسلمانان از آزادی وی خشمگین شدند و سپس روزی مرد جوانی به نام غازی عالم دین راجپال را ترور کرد. علامی محمد اقبال لاهوری، قائد اعظم محمد علی جناح، بنیانگذار پاکستان را به عنوان وکیل استخدام کرد تا غازی علم دین را از مجازات نجات دهد، اما غازی علم دین به اعدام محکوم شد. غازی علم دین در سال ۱۹۲۹ به دار آویخته شد و در سال ۱۹۳۰ علامی اقبال لاهوری در جلسه اتحادیه مسلمانان هندوستان در منطقه آله آباد (هند) سخنرانی کرد و در آن سخنرانی مفهوم رسمی کشور جداگانه برای مسلمانان ارائه گردید. در سال ۱۹۳۱، برخی از موارد اهانت به پیامبر اسلام (ص) در منطقه جامو و کشمیر اشغالی نیز رخ دادند، در واکنش به آن مسلمانان اعتراض کردند و سپس در ۱۳ ژوئیه ۱۹۳۱، ۲۱ مسلمان در سرینگر به شهادت رسیدند. در مورد شهادت این مسلمانان، جلسه ای در ۱۴ اوت ۱۹۳۱ در باغ بارون موچی دروازه، در لاهور به ریاست علامی اقبال لاهوری برگزار شد و این جا بود که شاعر شرق برای اولین بار آزادی مسلمانان کشمیری را خواستار شد. باور کنید یا نکنید، عشق به پیامبر اکرم(ص) و عشق به دین اسلام در انگیزه های نهضت پاکستان و نهضت آزادی کشمیر بسیار میم است. غازی علم دین، قائد اعظم محمد علی جناح و علامی اقبال مولوی (روحانی) نبودند، اما همی آن ها عاشق پیامبر اکرم (ص) بودند و این عشق به پیامبر اکرم(ص) در ذات هر مسلمان پاکستانی وارد شده است. کسی نماز بخواند یا نخواند، روزه بگیرد یا نگیرد، اما هیچ کس نمی تواند اهانت به پیامبراکرم (ص) و اهانت به دین اسلام را تحمل کند. عشق به پیامبراکرم (ص) در واقع اکسیژن ایمان مسلمانان است و در کلام ما، در قرآن ما و همچنین در نماز ما نام گرامی پیامبراکرم (ص) وارد شده است. ما درود به پیامبر اکرم(ص) را درمان بیماری های خود می دانیم، بنابراین ایمان مسلمانان بدون عشق و محبت به پیامبر اکرم (ص) کامل نیست. در هر جای جهان به پیامبر اکرم(ص) اهانت شود، مسلمانان پاکستان آن را حمله به ایمان خود می دانند. چند سال پیش، فرصتی را پیدا کردم و در کنفرانسی در لاس وگاس آمریکا شرکت کردم، در کنفرانس مذکور رابرت اسپنسر، محقق آمریکایی، به پیامبر اکرم(ص) توهین کرد و موارد نادرستی را به آن حضرت (ص) نسبت داد. من عالم دین نیستم و روزنامه نگار معمولی هستم، اما من بهترین پاسخ را به رابرت اسپنسر دادم و اشتباه وی را ثابت کردم. وقتی کنفرانس به پایان رسید، اکثریت شرکت کنندگان در این کنفرانس از من در مورد کتاب های اسلامی سئوال کردند. بیشتر نام کتاب هایی را به خاطر داشتم که در پاکستان به راحتی در دسترس هستند. ولی من به کتاب مایکل هارت تحت عنوان "صد شخصیت با نفوذ در تاریخ جهان" را اشاره کردم و حضرت محمد (ص) در آن کتاب در درجه یک (اول) هستند. اما فهمیدم، مسلمانان برای جلوگیری از باورهای اشتباهی غیر مسلمانان در مورد دین اسلام و پیامبر اکرم(ص)، آن قدر برای خواندن و نوشتن تأکید نمی کنند که برای برگزاری جلسات و موکب های خشونت آمیز تاکید می کنند. در سال ۲۰۰۵، یکی از روزنامه های دانمارکی کاریکاتورهای کفرآمیز حضرت محمد (ص) را منتشر کرد و این اقدام باعث اعتراض در بسیاری از کشورهای مسلمان شد. روزنامه مذکور سعی کرد انتشار کاریکاتورها را به مسئله آزادی بیان تبدیل کند. در سال ۲۰۰۶، برخی از وب سایت های سوئدی انتشار این کاریکاتورها را به نام آزادی بیان آغاز کردند، بنابراین از آن ها خواسته شد تا کاریکاتورها را حذف کنند.
این پرونده در دادگاه ثبت شد و سرانجام منجر به استعفای لیلا فریبالد، وزیر امور خارجه سوئد شد. وی متهم به دستور حذف کاریکاتورها از وب سایت ها بود و طی بررسی دادگاه این اقدام وی آزادی بیان را نقض می کرد. اکثر دولت های اروپایی نمی توانند رسانه های خود را از انتشار کاریکاتورهای کفرآمیز منع کنند، اما در برخی از کشورهای اروپایی از اهانت به نام پیامبر اکرم(ص) اظهار دلسردی می شود. بین سال های ۱۹۹۸ و ۲۰۱۱ میلادی، سازمان کنفرانس اسلامی (OIC) تلاش های مکرر را برای جلوگیری از توهین به مقدسات اسلام توسط سازمان ملل انجام داد، اما کشورهای اروپایی از سازمان مذکور حمایت نکردند. در سال ۲۰۱۱ دادگاه اتریش زنی را به جرم اهانت به پیامبر اکرم(ص) ۴۸۰ کرون جریمی کرد. این زن به دادگاه حقوق بشر اروپا مراجعه کرد و گفت: مجازات وی مخالف با آزادی بیان است. دادگاه حقوق بشر اروپا با صدور رأی موافق به حکم مجازات گفت: اهانت به نام حضرت محمد(ص)، نبی مسلمانان آزادی بیان نیست، زیرا این اهانت باعث گسترش نفرت می شود. نیمکت هفت نفره دادگاه اروپایی در سال ۲۰۱۸ در استراسبورگ فرانسه این حکم را صادر کرد. بر اساس تصمیم مذکور دادگاه اروپایی، سازمان کنفرانس اسلامی (OIC) نیز می تواند تقاضا کند که قانونی برای جلوگیری از اهانت به هر دین و همی پیامبران جهان وضع شود تا از گسترش نفرت جلوگیری شود. همی ما وظیفه داریم از حریم پیامبر اکرم(ص) دفاع کنیم و برای این منظور، ما باید صدای خود را بلند کنیم، اما باید به تعالیم پیامبر اکرم (ص) عزیزمان نیز توجه داشته باشیم. ما باید فکر کنیم که وقتی دروغ می گوییم، رشوه می گیریم، در ماه رمضان سود می گیریم، فرقه گرایی را گسترش می دهیم و ظلم می کنیم، آیا ما تعالیم پیامبر(ص) خود را نقض نمی کنیم؟ اگر ما شروع به پیروی از آموزه های پیامبر(ص) خود کنیم، هیچ کس در دنیا جرات نمی کند اهانت کند و همی مانند ولتر و گوته از پیامبر اکرم(ص) ما تعریف خواهند کرد.
ملاحظه:
نویسنده مقاله از سازمان کنفرانس اسلامی (OIC) درخواست کرد تا بر مبنای تصمیم دادگاه اروپایی برای جلوگیری از اهانت به دین اسلام و پیامبر اکرم (ص) برای قانونگذاری در سطح جهان اقدام کند، اما با توجه به این که سازمان مذکور زیر نظر مستقیم عربستان اداره می شود اقدام خاصی در این خصوص صورت نگرفته است.
نظر شما